Wampiry, historia przeklętych.

    Hejka, wybaczcie mi, że tak długo do was nie pisałem, miałem wielkiego pecha. Poszedłem na trening siatkówki, a potem na siłownie. Tak mnie złapało przeziębienie, a potem, gdy już się wyleczyłem, zachorowałem na anginę. Dobra, mniejsza oto. Chcę wam przedstawić, tych którzy żyją w cieniu, tych co piją krew jak my wino. Oto przeklęci. Wampiry.

    Może jednak najpierw zacznę, czym tak naprawdę jest wampir.

 Wampir jest to nadprzyrodzona, przywrócona do życia istota, która żywi się krwią, aby być silnym i zdrowym. W Pamiętnikach Wampirów każdy wampir, który istnieje, do tej pory pochodzi z rodziny Mikaelson, znanej jako Pierwotni.

    Dobra, a teraz powiem wam, jak wampir powstaje.

 Tworzenie


Człowiek, który spożywa krew wampira w jakikolwiek sposób (np. picie jej, walenie na ranę lub wstrzykiwanie jej), a następnie umiera z nią w swoim organizmie zostaje odrodzony już jako wampir. To w jaki sposób umrze ta osoba jest bez znaczenia. Jedynym warunkiem jest to, aby ciało zmarłej osoby było w nienaruszonym stanie, żeby po odrodzeniu wampir mógł normalnie funkcjonować.

 Marcus Corvinus

Przemiana w wampira 

W celu zakończenia procesu przeobrażenia w wampira, osoba musi spożyć ludzką krew w ciągu dwudziestu-czterech godzin, albo zginą. Wampiry mogą karmić się wyłącznie ludzką krwią (krwią czarownicy też), aby dokończyć transformację. Krew wampirza i zwierzęca nie jest wystarczająca, aby dokończyć przemianę. Wampir w okresie przejściowym nie jest ani żywy, ani prawdziwie martwy, póki nie dokończy przemiany pijąc krew ludzką, jeżeli tego nie wypełni umrze na dobre. To stawia ich pomiędzy dwoma stanami, które mogą przynieść kilka efektów. Na przykład wampir ws tanie przejściowym na działanie złego obiektu o nazwie Serratura, świadczy o tym fakt, że Camille w okresie przejściowym była w stanie aktywować Serrature wewnątrz pojemnika transportowego Tristan de Martel i więzi tam siebie. Podczas przemiany w wampira nie jest podatna na słabości istoty, może chodzić po słońcu i wchodzić do domów bez zaproszenia.

Linia życia 

Każdy normalny wampir jaki kiedykolwiek istniał wywodzi się od pierwszych wampirów na ziemi, Pierwotnych. Porównaniu do większości wampirów nie umarli oni z krwią w organizmie tylko zostali stworzeni z czarnej magi w 1001 roku p.n.e. w osadzie, która jest teraz nazywana Mystic Falls. Jednak ich rytuał był bardzo podobny do tego normalnego. Aby zamienić się w istotę wypili oni zaczarowaną krew, a następnie zostali zabici w krwią w organizmie.

Historia

Podczas wczesnego średniowiecza w Europie, pewna prastara rodzina (Mikaelson) opuściła swoją ojczyznę, po tym jak zostało odebrane im ich najstarsze dziecko - Freya. Dzięki potężnej czarownicy Ayanny, rodzina udała się do Ameryki, gdzie osiedli się w pięknej wiosce. Jednakże po przedwczesnej śmierci najmłodszego syna Esther, Henrika, czarownica została przekonana przez swojego męża, aby przekształciła swoją rodzinę w wampiry.

A to niektóre ze zdolności wampira.

• Nieśmiertelność                                                                                                                     wampiry nie mogą się zestarzeć. Po przemianie są odporne na wszystkie choroby, wirusy i zakażenia. Jedyną infekcją, która może zabić wampira jest ugryzienie wilkołaka.
• Szybka regeneracja                                                                                                          złamania oraz rany na ciele wampira goją się bardzo szybko. Za pomocą swojej krwi mogą leczyć także ludzkie rany i choroby (jedyną chorobą której nie da się uleczyć u człowieka jest nowotworów).
• Nadprzyrodzona szybkość                                                                                                        wampiry mogą przemieszać się z niezwykłą dla ludzkiego oka szybkością.
• Nadprzyrodzona siła                                                                                                                 wampiry są znacznie silniejsze od ludzi, a ich siła rośnie z czasem. Nawet wampiry, które są w okresie przejściowym mogą wyrzucić dorosłego człowieka przez pokój z dużą prędkością i siłą.
• Nadprzyrodzona zręczność                                                                                                         wampiry posiadają nadludzką zręczność niż wilkołaki i ludzie. Mogą bez trudu biegać, skakać, wspinać się, podnosić różne rzeczy, nie męcząc się i robiąc to bardzo szybko. Umiejętności te ulegają ulepszeniu wraz z wiekiem.
•  Zmysły 
  mogą usłyszeć szeptane rozmowy, nawet w oddalonych budynkach, wyczuwają zapach krwi i rozkładających się ciał. Wampiry widzą w całkowitej ciemności.

  
  

   
• Kontrola emocji                                                                                                                  nadprzyrodzona zdolność do kontrolowania i manipulowania własnymi emocjami oraz innych.
• Kontrola snów                                                                                                                              mogą manipulować snami i podświadomością oraz obdarzać koszmarami lub świadomymi snami.
• Perswazja                                                                                                                                        wampiry mogą sterować umysłami oraz zmieniać/usuwać wspomnienia.
• Kły                                                                                                                                                  wampiry mają zdolność wykształcenia kłów, dzięki którym wbijają się w ciało ofiary. 

Tyle na dziś. Dozobaczenie

Wilkołaki i ich geneza.

Witam, ponownie. Dziś pokarze wam coś na temat znanych, i lubianych, z horroru ,, Under World". Mowa tutaj o wilkołakach.
 

          Jak wszyscy, co tymi sprawami się interesują, Wilkołak, to nić inaczej jak człowiek, który przemienia się przy każdej pełni księżyca. Jako, że wilkołaki są postaciami z gier, i horrorów, nie istniały, chodź są różne mity krążą blisko wilkołaków. Jeśli chcecie wiedzieć, na co są wrażliwe wilkołaki, to powiem wam, że czyste srebro, jest dla nich zabójcze, nawet gdy są fazie, kiedy się nie przemieniaj. Nie wiadomo też, dlaczego wilkołak, kochają zabijać ludzi, a innych istot nie. To właśnie jeden z tych mitów, o których mówiłem. Jeśli, np. normalnego psa uderzysz zacznie się bronić, gryząc i szarpiąc cię za nogę. W przypadku, wilkołaka jest gorzej. Dajmy, na to, że człowiek, skrzywdzi, choćby jednego, cała sfora mu tego nie zapomni.

    

 XVI-wieczny drzeworyt przedstawiający atak wilkołaka.

 Wilkołak z  ,, Under World" (William Corvinus)

O samych wilkołakach można pisać długo, ale opowiem wam o jednym z najciekawszych mitów jaki słyszałem. Mit o lykantropii ma bardzo długi rodowód, wspomina o nim już Herodot w V w. p.n.e. , podając wzmiankę o Neurach zamieszkujących południowo-wschodnie obszary słowiańszczyzny, którzy mieli jakoby raz do roku przemieniać się na pewien czas w wilki.  Wiara w wilkołactwo szczególnie dobrze zachowała się na obszarze Podlasia, w przeciwieństwie do zachodniej części Polski, gdzie szybko odchodziła w niepamięć i prawdopodobnie nigdy nie odgrywała na nich znaczącej roli.

 

Można wyróżnić kilka przyczyn wilkołactwa. Zdolność przemiany w wilka mogła być wrodzona lub nabyta. W tym drugim przypadku źródłem bywało albo ugryzienie przez wilka (względnie samego wilkołaka) , albo magia – jak chociażby klątwa rzucona przez czarownicę czy czarownika. W przypadku zdolności wrodzonych lub ukąszeń przemiana najczęściej bywała czasowa, zachodziła podczas określonych momentów (np. pełni księżyca czy świąt), bądź na życzenie danej osoby posiadającej taką zdolność. Natomiast w przypadku ingerencji magicznej przemiana w wilka była trwała i mogła zostać cofnięta jedynie przez osobę, która rzuciła klątwę. W zależności od przyczyny likantropii zróżnicowane było także zachowanie i charakter przemienionych ludzi. Wilkołak z urodzenia lub ukąszenia był agresywny, dziki, zachowywał się jak zwierzę. Czynił liczne szkody.   (napadanie na ludzi). W drugim przypadku, gdy wilkołak zyskiwał swoją formę poprzez rzuconą klątwę, zachowywał w dużej mierze swój ludzki charakter i naturę. Bohdan Baranowski przytacza w swojej książce ciekawą historię, w której owczarz, obrażony z powodu nie zaproszenia go na wesele, zamienił parę młodą i wszystkich gości w wilki. Stado pognało do lasu, ale po niedługim czasie zaczęło pojawiać się we wsi szukając kontaktu ze swoimi bliskimi, którzy jednak odpędzali nieszczęsnych przemienionych. Nikt nie uświadczył agresji ze strony wilków z tego stada. Rodzinom przemienionych udało się przebłagać owczarza, by cofnął  zaklęcie. Zastrzegł on jednak sobie, że zrobi to tylko wtedy, gdy przysięgną, że nie będą się na nim mścić za ten czyn. Legenda głosi jednak, że rychło po cofnięciu zaklęcia owczarza spotkał marny koniec ze strony rodzin pokrzywdzonych. Tego typu historię, różniącą się jedynie szczegółami, badacze odnajdywali w różnych rejonach słowiańszczyzny, co potwierdza wcześniejsze wywody na temat wiary w związek wilków z płodnością symbolizowaną przez parę młodą i wesele.

 To tyle na dziś, następny post będzie poświęcony Wampirom.

Kim jest Eredin?

Elo wszystkim, już powróciłem do szkoły, a i przy okazji chciałem podziękować wszystkim którzy, czytają mój blog. Przez cały ten czas, zbierałem informacje, o Eredinie, królu Dzikiego Gonu, z gry Wiedźmin 3. A więc zaczynajmy.

      
Eredin Bréacc Glas – elf, dowódca konnicy. Zabójca Auberona Muircetacha. Niegdyś posiadał władzę nad Wrotami Światów. Przywódca oddziału, znanego jako Dziki Gon, a który przez niego samego był nazywany Dearg Ruadhri (Czerwonymi jeźdźcami). Jednorożce określały Eredina mianem Krogulca. Wraz z Lisem (Avallac'hem) stanowili rzeczywistą władzę Aen Elle. Ostatecznie przejął pełnię władzy jako Król Ludu Olch. Najbardziej znany był jednak jako Król Dzikiego Gonu. W grze Wiedźmin 3: Dziki Gon występuje jako główny antagonista.

Spis treści

 

 

Eredin Bréacc Glas

Informacje

Dane z książek Sapkowskiego

Przywódca jeźdźców, czarnowłosy elf, siedział na wielkim jak smok skarogniadym ogierze ustrojonym, jak wszystkie konie oddziału, w kropierz haftowany w smocze łuski, do tego noszącym na łbie prawdziwie demoniczny rogaty bukranion. Jak wszystkie pozostałe elfy, czarnowłosy miał pod cynobrowo-amarantowo-karmazynowym płaszczem kolczugę wykonaną z kółeczek o nieprawdopodobnie małej średnicy, dzięki czemu układała się na ciele miękko niczym wełniana dzianina.
— Pani Jeziora

Byli jednakowego wzrostu, to znaczy niezwykle wysocy. Ale twarz Avallac'ha była łagodna, a twarz czarnowłosego przywodziła na myśl drapieżnego ptaka. Jasny i czarny, pomyślała. Dobry i zły. Światło i mrok.
— Pani Jeziora

Eredin Bréacc Glas pokazał zęby w uśmiechu. Ciri widziała już takie uzębienie, bardzo białe, bardzo drobne i bardzo nieludzkie, równe jak spod strychulca, pozbawione kłów. (...) Napatrzyła się na takie zęby u Iskry. Ale w uśmiechu Iskry takie zęby wyglądały ładnie, u Eredina natomiast upiornie.
— Pani Jeziora

Król Olch jest stary. Ale Lis z Krogulcem nie mogą zdobyć władzy nad Ard Gaeth, Wrotami Światów. Raz już zdobyli. Raz już utracili. Teraz nie mogą nic więcej, jak tylko błąkać się, błądzić wśród światów małymi kroczkami, sami, jak widma, bezsilnie. Lis do Tir ná Béa Arainne, Krogulec i jego jeźdźcy po Spirali. Dalej nie mogą, nie mają sił. Dlatego marzą im się Ard Gaeth i władza.
— Pani Jeziora

Poza tym to on, rozmyślnie lub nie, zabił Króla Olch. A za to należał mu się ból.
— Pani Jezior

Wiedźmin 3: Dziki Gon 

W trzeciej części gier o wiedźminie Eredin jest wrogiem numer jeden dla Geralta, Ciri i jej nauczyciela, Avallac'ha, który zwraca się przeciw mu. Jako dowódca Dzikiego Gonu wyruszył aby pojmać Cirillę i wykorzystać ją do otwarcia bramy między światem Aen Elle, a ziemskim w celu podbicia go wraz z dowodzoną przez niego armią. W tym samym czasie Ciri poszukuje również cesarz Nilfgaardu Emhyr var Emreis, który chce aby jego córka zajęła należne jej miejsce na tronie. Mimo trwania III Wojny Północnej Emhyr nakłania do pomocy Yennefer, a potem Geralta, poszukujących Ciri celem zapewnienia jej bezpieczeństwa i pomocy w walce z Dzikim Gonem. Najważniejszymi sojusznikami Eredina byli generałowie Dzikiego Gonu – Imlerith i Caranthir. Z jego ręki ginie Crach an Craite. Ostatecznie zostaje zabity przez Geralta.

Eredin bez maski

Ciekawostki

• Książkowy opis broni Eredina jest bardzo podobny do broni samurajów - katany.
• Podczas pierwszego spotkania w świecie elfów Aen Elle, uratował Ciri i Avallacha przed jednorożcami. Ciri spytała wtedy Avallacha, czy to Eredin będzie musiał być ojcem jej dziecka.
• W grze Wiedźmin 3: Dziki Gon dwa razy zdejmuje maskę. Pierwszy raz w Kaer Morhen, drugi raz przed walką z Geraltem na śmierć i życie.
• Elfowi głos podkłada Jacek Mikołajczak, który wcześniej dubbingował Azara Javeda.
• Jest świetnym szermierzem, a na dodatek potrafi władać bardzo potężną magią.
• Można powiedzieć, że uratował Ciri przed Bonhartem, któremu oznajmił, że nie jest jego własnością. Bonhart usłyszał w swojej myśli rozkaz i groźbę od Króla upiornych jeźdźców. Brzmiał on :,,Precz śmiertelniku'' .
• Definitywnie był on, obok Vilgefortza, najgroźniejszym wrogiem Geralta i Ciri. Mimo to, ze wszystkich dowódców Gonu jest najłatwiejszy do pokonania.
• Jego nazwisko nie zostało wypowiedziane ani razu w grze.
• Pomimo tego, że jest głównym antagonistą trzeciej części gry, wypowiada w niej jedynie 12 zdań. 

Jeśli chcecie wiedzieć więcej o Eredinie, kliknijcie w ten link.

https://www.youtube.com/watch?v=MYRfGGTkQqI

Sithowie kim są Mroczni Jedi cz.3

 Darth Revan

    Witam wszystkich, dziś ostatnia część materiału o Sithach. Ostatnim razem, mówiłem wam o historii, ideologii i imperium Lordów Sithów, ale dziś pokaże wam postacie które występowały w sadze STAR WARS zarówno w filmach jak i w książkach. Spokojnie będzie to krótkie, potem zapraszam na film który jest na ten sam temat a później mogę puścić film o moim, ulubionym mistrzu Jedi z Jasnej Strony Mocy, a mianowicie o Kicie Fisto. No to zaczynajmy.
       

Darth Nihilus

 Darth Malgus

Darth Stalker

Darth Sion

Darth Sidious

 

 Darth Vader

 Kylo Ren

 To byli niektórzy spośród wielu wielkich Sithów. Jednych z największych podałem wam również w poprzednich postach. A teraz czas na Film.
























Kto to Kit Fisto








Życzę miłego oglądania. :).

Sithowie kim są Mroczni Jedi cz.2

        Witam ponownie w materiale o Mrocznych Jedi. Tym razem pokarze wam cz.2 wykładu o wyznawcach Ciemnej Strony Mocy. tak więc zaczynajmy.
     
        

Imperium Sithów

 Dath Plagueis

Kiedy w okresie około roku 5000 BBY Imperium Sithów zostało odkryte przez zwiadowców Republiki, przeżywało ono okres przez niektórych z nich postrzegany jako stagnacja. Po śmierci Mrocznego Lorda Sithów Marki Ragnosa wybuchł konflikt między jego następcą, lordem Ludo Kresshem a lordem Naga Sadowem, przywódcą frakcji pożądającej ekspansji i podbojów. Konflikt ten doprowadził do wybuchu Wielkiej wojny nadprzestrzennej (nie mylić z wojną nadprzestrzenną Starka) między Imperium Sithów a Republiką. W jej wyniku Imperium zostało pokonane, Kressh zginął, Sadow zaś umknął na swoim ostatnim ocalałym okręcie na Yavin IV. Klęskę w wielkiej wojnie nadprzestrzennej przyjęło się uważać za koniec pierwszego, „oryginalnego” Imperium Sithów.

Kolejne wystąpienia

Ideologia Sithów nie została jednak zapomniana. Pozostawione przez nich pisma i artefakty wykorzystywane były przez zdeklarowanych Mrocznych Jedi lub tych Jedi, którzy odnaleźli je i okazywali się niewystarczająco odporni na pokusy Ciemnej Strony. Osoby korzystające z Mocy na sposób wykorzystujący elementy „magii” Sithów z czasem przyjęło się także nazywać Sithami.
Działania Sithów doprowadziły do wielu konfliktów, w tym na skalę galaktyczną:

 Dath Maul

• Wielka wojna Sithów między Republiką a sprzymierzonymi siłami byłych Jedi Ulika Qel-Dromy i Exara Kuna.
• Wojna domowa Jedi między Republiką a „Nowym Imperium Sithów” stworzonym przez byłych Jedi Revana i Malaka. W materiałach dotyczących tej drugiej wojny po raz pierwszy w znanych źródłach pojawia się tytuł Darth – jako tytuł najpotężniejszych spośród nowych lordów Sithów.
• Kilka lat po zakończeniu wojen domowych Jedi nawrócony na jasną stronę Mocy Revan zniknął z obszarów znanych Republice – badająca tę sprawę Wygnana Jedi dowiedziała się, że możliwe jest, że na nieznanych obszarach galaktyki nadal istnieją resztki pierwszego Imperium Sithów.
• Pokłosiem wojny domowej Jedi był kolejny konflikt, kiedy to Darth Nihilus oraz Darth Sion próbowali odnaleźć i zniszczyć ostatnich ocalałych Jedi, a przeciwstawiła im się Wygnana – z której ręki obaj zginęli.

Ruusan i Doktryna Bane'a

Kolejny zmasowany powrót Sithów datuje się na około 2000 rok BBY i trwa aż do roku 1000 BBY, a cały ten okres znany jest pod nazwą nowych wojen Sithów. Pod koniec tego okresu lordów Sithów jest już wielu, nasilają się też między nimi konflikty. Apogeum osiągają one podczas serii bitew z Jedi na Ruusan, gdzie w ostatnim starciu giną wszyscy Lordowie (Lord Kaan i jego bractwo ciemności zdetonowali bombę myśli) poza Darthem Bane'em, który powołuje Bractwo Sithów, wprowadzając równocześnie zasadę, że Sithów może być tylko dwóch – mistrz i uczeń.

Dath Bane

Drogą awansu dla ucznia jest zazwyczaj pokonanie i obalenie swojego mistrza, również aby zostać uczniem Sitha, trzeba usunąć jednego z aktualnych uczniów. Przykładem podjęcia pierwszego z tych działań jest Darth Sidious, który zabił podczas snu swojego mistrza Dartha Plagueisa, a następnie przyjął na nauki Dartha Maula. Drugą możliwość stosował sam Sidious wobec swoich uczniów – najpierw Darth Tyranus został zastąpiony przez Anakina Skywalkera (Dartha Vadera), a następnie w planach Imperatora Luke Skywalker miał stać się następcą Vadera.

Palpatine

Od czasów Ruusan Sithowie pozostawali w ukryciu przez blisko tysiąc lat, stosując się do Doktryny Bane'a, aż do momentu, w którym Darth Sidious (takie imię przyjął dla swojego „mrocznego alter ego” pochodzący z Naboo Palpatine) skutecznie przeprowadził swoją intrygę mającą na celu przejęcie władzy nad Republiką. Historia dojścia przez Palpatine'a do władzy oraz jego upadku przedstawiona jest w filmach z serii Gwiezdne Wojny.
      To tyle na dziś widzimy się Na kolejnym wykładzie o Sithach cz.3 jutro o godzinie 11.30.

Sithowie kim są mroczni Jedi cz.1

     Witam wszystkich ponownie, właśnie powróciłem z wakacji i dlatego nie mogłem pisać do was. Dzięki wielkie, że coraz więcej czytacie mój blog i polecacie go znajomym, naprawdę bardzo dziękuje wam wszystkim. Dobra a teraz, przejdźmy do rzeczy. Tak więc dziś opowiem wam o znanych, ale może niedokońca lubianych z sagi STAR WARS Mrocznych Jedi.
    
      A więc tak Mroczni Jedi( Sithowie) są jak wiecie wyznawcami Ciemnej Strony Mocy oraz czerpiący z dorobku i tradycji rasy Sithów. Byli oni opozycją w stosunku do Zakonu Jedi i Republiki, kilkakrotnie podejmując próby opanowania Galaktyki. Najczęściej posługiwali się mieczami świetlnymi o czerwonym ostrzu. Kolor broni miał związek z użytym w tym celu kryształem, dzięki praktykowanej przez nich alchemii potrafili wyhodować kryształy o takiej właśnie barwie. Nowe imiona Sithów z reguły poprzedzał tytuł Dartha, co sugerowało wysoką pozycję.                        

Ideologia Sithów

Wojownicy Sith

Sithowie korzystają z Ciemnej Strony Mocy. Nawiązują do sposobów jej kontrolowania zaczerpniętych od Sithów z czasów ich pierwszego Imperium. W przeciwieństwie do Jedi wierzyli, że silne emocje są naturalne i pomagają w osiągnięciu prawdziwej potęgi. Podczas gdy Mroczny Jedi to każdy Jedi, który przeszedł na Ciemną Stronę, Sithowie dodatkowo świadomie nawiązują do tradycji łączącej się z ich mianem. Od czasu wprowadzenia przez Dartha Bane'a „Zasady Dwóch”, mogło być tylko dwóch Sithów – mistrz i uczeń. Jeden miał posiadać całą potęgę Ciemnej Strony, a drugi zaś jej pożądać. Kiedy uczeń czuł się wystarczająco silny wyzywał swojego mistrza na pojedynek i zabijał go, bądź sam ginął z jego ręki.
     

Historia

Druga wielka schizma

Około roku 7 000 BBY(Przed Bitwą o Yawin) część rycerzy Jedi, nazywana czasem Mrocznymi, odłączyła się od reszty Zakonu w wyniku konfliktu dotyczącego korzystania z ciemnej strony Mocy, zwanego drugą wielką schizmą. Zakon nie zaakceptował ich tezy o tym, iż można wyzwalać w sobie negatywne emocje w walce czy w ogóle w stosowaniu Mocy. Mroczni Jedi uważali bowiem, że zachowując kontrolę nad mrocznymi uczuciami można ich używać do wzmacniania swojej siły, a jednocześnie nie ulegać im.

Ajunt Pall

Szybko okazało się jednak, że nie panują oni nad swoją Ciemną Stroną, ale to ona panuje nad nimi. Ogarnęły ich uczucia chciwości, żądzy władzy, sławy, nienawiść, gniew i strach. Mroczni Jedi – jednym z ich przywódców był Ajunta Pall – podjęli walkę mającą na celu opanowanie galaktyki, a gdy zostali odparci, a ich niedobitki – wygnane z obszarów Republiki, opanowali planety należące do prymitywnej rasy Sithów i przejęli władzę nad ich imperium. Wkrótce zaczęli być nazywani Lordami Sithów, a ich przywódca przyjął tytuł Mrocznego Lorda Sithów. Zaczęli również łączyć tradycyjne dla Jedi sposoby korzystania z Mocy z "magicznymi" rytuałami rasy Sithów, co stało się na długie tysiąclecia jedną z bardziej charakterystycznych cech ich podejścia do Mocy.
    To tyle na dziś widzimy się za dwa dni na kolejnym materiale Sithowie kim są mroczni Jedi cz.2.

Sauron cz.2

Witajcie dziś dokończe historie Saurona. Czy jesteście gotowi? No to zaczynamy.

    

Sauron w Mordorze (1701-3262 DE)

Następnym planem Saurona było opanowanie ludzi. Około 1800 DE Sauron umocnił swoją władzę na wschodzie. Tamtejsze ludy uważały Saurona za boga, lękały się go i służyły mu. Rozdał też ludziom Dziewięć Pierścieni, za pomocą których usidlił dziewięciu ludzkich władców. Około 2250 pojawili się jako Nazgûle, w pełni posłuszne Władcy Ciemności upiory, wśród których było ponoć trzech byłych númenorejskich książąt. Od tej pory Sauron zaczął gromadzić armie i atakować porty númenorejskie w Śródziemiu. Zaczęły się Czarne Lata, a Saurona zaczęto nazywać Czarnym Władcą i Nieprzyjacielem. Pod koniec Drugiej Ery przyjął tytuł Króla Ludzi i zapowiedział, że wyniszczy Númenorejczyków, a nawet zniszczy Númenor.
W związku z tym w 3261 DE żądny władzy król Númenoru, Ar-Pharazôn na czele wielkiej armii wylądował w Śródziemiu i wezwał Saurona przed siebie, pragnąc uczynić go swym sługą. W 3262 roku Sauron, widząc potęgę wojsk Númenoru, ukorzył się przed Ar-Pharazônem, który, nieświadom podstępu, zabrał Saurona jako jeńca do Númenoru.

W Númenorze (3262-3319 DE)

Z czasem Sauron zdołał wkraść się w łaski władcy, a w 3265 DE stał się jego głównym doradcą. Rządy Ar-Pharazôna, który pozostawał pod jego wpływem były bardzo krwawe: prześladowano Wiernych, zbudowano Świątynię Melkora, w której pod dyktando Saurona zaczęto składać ofiary z ludzi, a z podległymi mieszkańcami Śródziemia odnoszono się jak z niewolnikami. Ścięto także drzewo Nimloth. W końcu obawiający się starości władca, zmanipulowany przez Saurona postanowił podbić Aman, w celu zyskania nieśmiertelności, w związku z czym w DE 3319 Númenor został zatopiony. W czasie zagłady, której Sauron nie przewidywał, musiał on utracić swoją cielesną powłokę. Jego duch powrócił jednak w 3320 DE do Mordoru, gdzie założywszy na palec potężny Pierścień zaczął odbudowywać swą potęgę. Utracił jednak zdolność przybierania pięknego wyglądu i powoli, medytując w swej wieży, stworzył sobie nową postać, ukazując się jako Oko Saurona.

Wojna z Gondorem i Ostatnim Sojuszem (3429-3441 DE)

W 3429 DE Sauron zaatakował mieszczący się na granicy Mordoru Gondor, zdobywając Minas Ithil. W reakcji na to został zawiązany Ostatni Sojusz elfów i ludzi, którego wojska wystąpiły przeciw Sauronowi i zwyciężyły w bitwie na Dagorlad w 3434 roku, rozpoczynając siedmioletnie oblężenie Barad-dûr. Na końcu Sauron wyruszył osobiście do walki, zabijając Elendila i Gil-galada. Wtedy też, w 3441 TE, Isildur odciął Jedyny Pierścień z ręki Saurona resztkami Narsila, miecza swego ojca. Sauron, tracąc Pierścień został pokonany i stał się jedynie słabym duchem.

Trzecia Era

Oko Saurona

Czarnoksiężnik w Dol Guldur (1050-2941 TE)

Około 1050 TE na Wielki Zielony Las padł cień i odtąd zaczęto go nazywać Mroczną Puszczą. Około 1100 TE, przybyli do Śródziemia Istari, którzy odkrywając to, zaczęli podejrzewać obecność jednego z Nazgûli. Wkrótce, w Śródziemiu pojawiały się znowu złe moce: orkowie, Nazgûle, balrog w Morii itp. Około 2060 TE moc Dol Guldur zaczęła rosnąć i wtedy mędrcy po raz pierwszy wysnuli podejrzenie, że tzw. Czarnoksiężnik to sam Sauron. Gdy w 2063 TE udał się tam Gandalf, Sauron ukrył się dalej na wschodzie, zapoczątkowując okres Niespokojnego Pokoju, lecz w 2460 roku powrócił ze wzmożoną siłą. W Dol Guldur, oddając się czarom, odzyskiwał on siły i wciąż poszukiwał w Anduinie jedynego Pierścienia, w którym tkwiła potrzebna mu do odżycia moc, podczas gdy orkowie opanowując Góry Mgliste blokowali drogi z Eriadoru. Po ponownych zwiadach w Dol Guldur w 2850 TE, Gandalf potwierdził obecność Saurona, ale Saruman odradził wyprawę. Dopiero w 2941 Biała Rada zaatakowała twierdzę, a Sauron, ustaliwszy swe plany opuścił Mroczną Puszczę. 

Powrót do Mordoru i Wojna o Pierścień (2942 - 3019 TE) - pokonanie Saurona 

W 2942 TE Sauron potajemnie przybył do Mordoru, a w 2951 TE wystąpił już jawnie, rozpoczynając odbudowę Barad-dûr i wysyłając Nazgûle do odbicia Dol Guldur. W 2954 Góra Przeznaczenia znów wybuchła ogniem. Ok 3000 TE cień Mordoru zaczął się rozszerzać, a Saruman został zwiedzony przez Władcę Ciemności. W 3009 TE słudzy Saurona pojmali Golluma i dowiedzieli się o odnalezieniu Pierścienia przez Bilba, wobec czego Sauron wysłał na poszukiwanie Nazgûle, które odkryły w 3018 TE, że Pierścień zmierza na wschód.
W 3019 TE Sauron, podejrzewając, że siły dobra chcą użyć Pierścień przeciw niemu, zaatakował Królestwa Śródziemia. Wielka armia pod dowództwem Wodza Nazgûli zaatakowała Minas Tirith, inne oddziały napadły na Rohan, Dale, Esgaroth, Mroczną Puszczę i Lórien. Po przegranych przez Saurona bitwach, Aragorn, potomek królów Gondoru przybył pod Morannon na ostateczne starcie, lecz w tym momencie, 25.03.3019 TE, Sauron poniósł niespodziewaną klęskę, gdy Frodo Baggins, wysłany przez Elronda i Gandalfa niziołek z Shire'u dotarł potajemnie do Góry Przeznaczenia, gdzie Jedyny Pierścień został zniszczony przez płomienie z których powstał.
Wtedy upadła ostatecznie moc Saurona, a on sam przemienił się w złowieszczy cień. Wieża Barad-dûr zawaliła się, orkowie się rozproszyli, a Mordor stał się lennem Gondoru.

Sauron i jego historia cz.1.

Sorki wielkie, że nie pisałem tak długo, ale kolejny raz nie mogłem wchodzić na komputer, ponieważ komputer był w naprawie, ale spokojnie teraz każdy post będzie dodawany co dwa dni.

 Sauron z Pierścieniem.

Jeśli chodzi o temat który dziś poruszę, pewnie was nie będzie ciekawić ale mam nadzieje że będzie przeciwnie, opowiem dziś o historii Saurona postaci z kultowej książki J.R.R Tolkiena.

Sauron, został stworzony przez Lluvatara, przedpoczątkiem czasu jak większość Ainurów.  W Pierwszej Erze mógł on zmieniać postać dość dowolnie z dużą szybkością i swobodą, co pokazał podczas walki z Huanem, który był jednym z wilczarzy.
Sauron nosił pierwotnie imię Mairon. Został stworzony przez Eru przed zaraniem czasów i zapewne brał udział w Ainulindalë. Pierwotnie był uczniem Aulëgo, jednak przeszedł na stronę Melkora, stając się szybko jego najwierniejszym i najpotężniejszym sługą. Dowodził Angbandem, w czasie Wielkiej Bitwy Potęg uniknął schwytania, a kiedy Morgoth powrócił z niewoli, ponownie wstąpił na służbę do niego.
Był prawą ręką Morgotha. Kiedy ten wyruszył do Hildórien, kiedy przebudzili się tam ludzie, to właśnie Sauron objął tymczasowo dowodzenie w wojnach z elfami. Następnie Sauron przed pierwszą wojna z elfami pojawił się im jako Annatar. Około 1000 DE Sauron obrał jako swoją siedzibę Mordor i zaczął budowę wieży Barad-dûr. Pragnął teraz władzy i od wielu lat werbował do swojej służby ludzi z Rhûnu i Haradu. Nienawidził elfów, lecz lękając przybijających do Śródziemia Númenorejczyków, zapragnął zjednać sobie Eldarów, znając ich siłę. Zaczął więc wysyłać do nich posłów.

Około 1200 DE Sauron przybrał więc piękną postać i zaczął ukazywać się elfom, przedstawiając się im jako Annatar (Pan Darów), wysłannik Valarów, pragnący im pomóc i udzielić rad. Gil-galad i Elrond nie wpuścili go do Lindonu, nie wierzyła mu także Galadriela, ale żądny wiedzy twórczej Celebrimbor zaufał mu, przyjął go więc w Eregionie. Dzięki radom Saurona kowale z Eregionu utworzyli bractwo Gwaith-i-Mirdain, uczące się od Saurona. Około 1400 DE Sauron namówił Celebrimbora do buntu przeciw Celebornowi i Galadrieli, a sam przejął władzę w Eregionie. Około 1500 DE kowale osiągnęli, takie umiejętności, że rozpoczęli wykuwanie Pierścieni Władzy. Wtedy Sauron powrócił do Mordoru i około 1600 DE ukończył budowę Barad-dûr, oraz dopełnił swój plan, wykuwając we wnętrzu Góry Przeznaczenia Jedyny Pierścień, mający władzę nad pozostałymi, bo jego twórca przelał w niego ogromną część własnej mocy. Sauron, założywszy go na palec mógł czytać myśli posiadaczy innych Pierścieni, a nawet nimi kierować. Celebrimbor wykrył jego plany, a nie mogąc zniszczyć Pierścieni ukrył je. Wobec tego Sauron zażądał ich zwrotu, po czym, porzuciwszy piękną postać, wypowiedział elfom wojnę.

Wojna z elfami (1965 - 1701 DE)

W 1695 DE Sauron wkroczył ze swymi wojskami do Eriadoru, gdzie stawiły mu czoła wojska Elronda i Celeborna. W 1697 roku zdobył Ost-in-Edhil, a także Dziewięć Pierścieni. Pojmawszy zastępującego mu drogę Celebrimbora i torturując go dowiedział się także, gdzie jest Siedem, po czym go zabił. Po walkach z wojskami z Eriadoru, Lindonu, Lórien i Khazad-dûm, Sauron w 1699 DE opanował Eriador i postanowił zająć Lindon, gdzie oczekiwał odnaleźć pozostałe Pierścienie. W 1701 DE dzięki posiłkom z Númenoru wojska Saurona zostały rozbite, nad rzeką Lhûn, w rzezi nad Brodem Sarn i w bitwie nad Gwathló, skąd sam ledwie uszedł. Po ostatecznej klęsce w Calenardhonie umknął do Dagorlad, a potem poniżony uszedł do Mordoru, poprzysięgając zemstę na Númenorze.

Annatar

 

Siema mówi Kuba dzisiaj chcę opowiedzieć wam jak wygląda mutacja Wiedźmina.
Próba Traw jest najgorsza i najboleśniejsza próbą. Chłopiec zostaje poddany trucizną i pije tylko eliksiry. Na dziś to wszystko piszcie mi w komentarzach czy mam dawać filmy czy nie a dzisiaj zapraszam na kolejny film.

Witam, znowu mówi Kuba. Dzisiaj chcę wam przedstawić jak wygląda mutacja Wiedźmina.

Cześć wszystkim, dzisiaj chciałbym dokończyć temat o Wiedźminach. Poza tymi Znakami o których mówiłem, chce jeszcze powiedzieć wam o próbach jaki musiał przejść Wiedźmin.
Początkową próbą była Próba Traw. Polegała ona na tym ,że chłopiec musiał być poddany eksperymentom, które sprawdzały jego wytrzymałość, na trucizny.
Tylko 1 na 5 chłopców przeżywało tę próbę. Jedna z wyjątkowych prób ,była Próba Gór.
Zostawiano chłopca na 30 dni aby przetrwał sam na sam z dzika naturą. Ta próba Była po to by sprawdzić jak bardzo chłopiec jest zmutowany. Jak by co piszcie do mnie w komentarzach o czym mam pisać. A teraz zapraszam do obejrzenia tych filmu.

 

Przepraszam Bardzo że mnie tak długo nie było. Cóż dostałem bana na prawie pół roku ale kara mi się trochę przedłużyła. Tak więc mogę znowu pisać na moim blogu i mam nadzieje że mi wybaczycie.

Tak więc chce przejść do kolejnego rozdziału o czarnej stronie magii i różnych innych stworzeniach czyli o smokach o których już mówiłem. Lecz teraz chcę poruszyć temat Wiedźminów.
Zacznę od tego kim są wiedźmini. Są to ludzie obdarzeni szczególnymi zdolnościami magicznymi tzw. Znakami. Są ich siedem. 

• Znak Aard - wytwarza i wypycha energię od rzucającego w kierunku przeciwnika lub przeszkody.
• Znak Aksji- używany jest do poskramiania dzikich, bądź rozwścieczonych zwierząt czy nawet ludzi.
• Znak Igni- wytwarza ogień w postaci krótkiego stożka lub małej wiązki płomieni.
• Znak Quen - wytwarza magiczną barierę ochronną.
• Znak Yrden - zabezpiecza przed otwarciem. W grach służy jako pułapka.
• Znak Heliotropu- amortyzuje uderzenia o twardą powierzchnię, jak podłogę czy ścianę. Zatrzymuje też zaklęcia.
• Znak Somne- powoduje u osoby poddanej jego działaniu zapadnięcie w sen.