Sauron i jego historia cz.1.

Sorki wielkie, że nie pisałem tak długo, ale kolejny raz nie mogłem wchodzić na komputer, ponieważ komputer był w naprawie, ale spokojnie teraz każdy post będzie dodawany co dwa dni.

 Sauron z Pierścieniem.

Jeśli chodzi o temat który dziś poruszę, pewnie was nie będzie ciekawić ale mam nadzieje że będzie przeciwnie, opowiem dziś o historii Saurona postaci z kultowej książki J.R.R Tolkiena.

Sauron, został stworzony przez Lluvatara, przedpoczątkiem czasu jak większość Ainurów.  W Pierwszej Erze mógł on zmieniać postać dość dowolnie z dużą szybkością i swobodą, co pokazał podczas walki z Huanem, który był jednym z wilczarzy.
Sauron nosił pierwotnie imię Mairon. Został stworzony przez Eru przed zaraniem czasów i zapewne brał udział w Ainulindalë. Pierwotnie był uczniem Aulëgo, jednak przeszedł na stronę Melkora, stając się szybko jego najwierniejszym i najpotężniejszym sługą. Dowodził Angbandem, w czasie Wielkiej Bitwy Potęg uniknął schwytania, a kiedy Morgoth powrócił z niewoli, ponownie wstąpił na służbę do niego.
Był prawą ręką Morgotha. Kiedy ten wyruszył do Hildórien, kiedy przebudzili się tam ludzie, to właśnie Sauron objął tymczasowo dowodzenie w wojnach z elfami. Następnie Sauron przed pierwszą wojna z elfami pojawił się im jako Annatar. Około 1000 DE Sauron obrał jako swoją siedzibę Mordor i zaczął budowę wieży Barad-dûr. Pragnął teraz władzy i od wielu lat werbował do swojej służby ludzi z Rhûnu i Haradu. Nienawidził elfów, lecz lękając przybijających do Śródziemia Númenorejczyków, zapragnął zjednać sobie Eldarów, znając ich siłę. Zaczął więc wysyłać do nich posłów.

Około 1200 DE Sauron przybrał więc piękną postać i zaczął ukazywać się elfom, przedstawiając się im jako Annatar (Pan Darów), wysłannik Valarów, pragnący im pomóc i udzielić rad. Gil-galad i Elrond nie wpuścili go do Lindonu, nie wierzyła mu także Galadriela, ale żądny wiedzy twórczej Celebrimbor zaufał mu, przyjął go więc w Eregionie. Dzięki radom Saurona kowale z Eregionu utworzyli bractwo Gwaith-i-Mirdain, uczące się od Saurona. Około 1400 DE Sauron namówił Celebrimbora do buntu przeciw Celebornowi i Galadrieli, a sam przejął władzę w Eregionie. Około 1500 DE kowale osiągnęli, takie umiejętności, że rozpoczęli wykuwanie Pierścieni Władzy. Wtedy Sauron powrócił do Mordoru i około 1600 DE ukończył budowę Barad-dûr, oraz dopełnił swój plan, wykuwając we wnętrzu Góry Przeznaczenia Jedyny Pierścień, mający władzę nad pozostałymi, bo jego twórca przelał w niego ogromną część własnej mocy. Sauron, założywszy go na palec mógł czytać myśli posiadaczy innych Pierścieni, a nawet nimi kierować. Celebrimbor wykrył jego plany, a nie mogąc zniszczyć Pierścieni ukrył je. Wobec tego Sauron zażądał ich zwrotu, po czym, porzuciwszy piękną postać, wypowiedział elfom wojnę.

Wojna z elfami (1965 - 1701 DE)

W 1695 DE Sauron wkroczył ze swymi wojskami do Eriadoru, gdzie stawiły mu czoła wojska Elronda i Celeborna. W 1697 roku zdobył Ost-in-Edhil, a także Dziewięć Pierścieni. Pojmawszy zastępującego mu drogę Celebrimbora i torturując go dowiedział się także, gdzie jest Siedem, po czym go zabił. Po walkach z wojskami z Eriadoru, Lindonu, Lórien i Khazad-dûm, Sauron w 1699 DE opanował Eriador i postanowił zająć Lindon, gdzie oczekiwał odnaleźć pozostałe Pierścienie. W 1701 DE dzięki posiłkom z Númenoru wojska Saurona zostały rozbite, nad rzeką Lhûn, w rzezi nad Brodem Sarn i w bitwie nad Gwathló, skąd sam ledwie uszedł. Po ostatecznej klęsce w Calenardhonie umknął do Dagorlad, a potem poniżony uszedł do Mordoru, poprzysięgając zemstę na Númenorze.

Annatar